
Νεστορας Πουλακος
Νέστορας Πουλάκος
Βιβλία - Συμμετοχή - (211)

Αν κάποτε θελήσεις να περιπλανηθείς στου υποκόσμου τα σοκάκια, φρόντισε να συνοδεύεσαι από συντρόφου...

Τόσα λάθη! Τόσα πάθη! Τόσοι χοροί! Πόσοι θάνατοι..!Ποιος είναι ο πιο μεγάλος; Ο πρώτος! Ύστερα, βίαι...

Επειδή γεννήθηκα στο άχρονο μιας Ζωής που βάλτωσε τη ζωή μου, ανταρτεύω στο βάλτο και κρατώ μόνο το ...

Ανταπόκριση από πλανήτη ψυχή
Σταύρος ΚαμπάδαηςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 268 εμφανίσεις

Γιατί καθετί που πουλιέται δεν έχει καμία αξία
Σταύρος ΚαμπάδαηςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 231 εμφανίσεις

Aυτή δεν είναι μια μονοδιάστατη ποιητική συλλογή αλλά ένα ολοκληρωμένο και πολυπρισματικό πρότζεκτ π...

Dead End: Μητροπολιτικό ψυχόδραμα σε τρεις πράξεις
Νικόλαος ΛυκομήτροςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 256 εμφανίσεις
Σωτήριον έτος 2003. Τρεις φίλοι, φοιτητές στο σύνολό τους, συναντιούνται σ’ ένα προάστιο της Αθήνας ...

Όταν η "Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" είναι ο νόμος, είναι το Κράτος, δεν υπάρχει χώρος για "...φιλί...

Διάβηκες τις κρύες πηγές του Αχέρονταέδωσες την ύστατη μάχη, αλλά νικήθηκες.Πίστεψες στους ανθρώπους...

Αν κάποτε θελήσεις να περιπλανηθείς στου υποκόσμου τα σοκάκια, φρόντισε να συνοδεύεσαι από συντρόφου...

Εμπειρίες, όνειρα, παρελθόν και το βασανιστικό τώρα. Ότι έχει να κάνει με τα ρήματα αισθάνομαι, φαντ...


Με την τρίτη παίρνεις το χρίσμα ή καίγεσαι;
Σταύρος ΚαμπάδαηςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 219 εμφανίσεις

Τα όρια ήτανγραμμές που αγνόησακανόνες που διέγραψασύνορα που προσπέρασακαι ό,τιέσπασαδιέλυσαγκρέμισ...

Γύρω στη θάλασσα η στεριά, στ' ακροθαλάσσια η χλόη και κάποια δέντρα που λυγούν στου δειλινού τις αύ...

Ότι χώρεσε μέσα μου... Ότι μπόρεσε να ξεπεράσει την επιφάνεια και να κατοικήσει βαθιά.... Δεν είναι ...

Τόσα λάθη! Τόσα πάθη! Τόσοι χοροί! Πόσοι θάνατοι..!Ποιος είναι ο πιο μεγάλος; Ο πρώτος! Ύστερα, βίαι...

Με την τρίτη παίρνεις το χρίσμα ή καίγεσαι;
Σταύρος ΚαμπάδαηςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 205 εμφανίσεις

Αστραποβροντά στη χώρα του ερέβουςτι κι αν μου 'πανε για διάττοντες αστέρεςλυχνίες φωτισμού δεν στέκ...

Κοιμούνται· δε θ' ανοίξω φως.Θεωρητικά μου είναι οικείος ο χώρος - στο σκοτάδι.(νομίζεις πως ξέρεις ...