Ο Λούις Μακνίς γεννήθηκε το 1907 στο Μπέλφαστ της Ιρλανδίας, γιος προτεστάντη επισκόπου. Σπούδασε στην Οξφόρδη και δίδαξε κλασικά μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 30 τ' όνομά του συνδέθηκε μ' αυτό του Ώντεν και του Σπέντερ στα πλαίσια μιας πολιτικά και κοινωνικά "στρατευμένης" ποίησης. Στην πραγματικότητα ο Μακνίς δεν αισθανόταν δεσμευμένος με καμιά παράταξη κι η ποίησή του παρέμεινε λυρική και πραγματικά ανθρωπιστική. "Κι αν ο συγγραφέας πρόσκειται πολιτικά κάπου", έγραφε, "δεν πρέπει να παύει να εξασκεί την κριτική του ικανότητα". Τα πρώτα του "Ποιήματα" δημοσιεύτηκαν το 1935 και, σαν σύνολο, το 1949. Από το 1941 άνηκε στο επιτελείο του ΒΒC κι έγραψε πολλά έργα υψηλής ποιότητας για το ραδιόφωνο. Το έργο του το διάκρινε μια ευχέρεια στην έκφραση, μια ξεχωριστή οξυδέρκεια κι ένα ζωντανό ενδιαφέρον για τις λέξεις, τη ρίμα και το ρυθμό. Πέθανε στο Λονδίνο το 1963.