Γνωστός, συνήθως, μόνο με το επώνυμό του, ο L. G. Illingworth (1902-1979) υπήρξε ένα από τους διασημότερους βρετανούς σκιτσογράφους του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Barry της Ουαλίας από πατέρα λιμενεργάτη και αφού τελείωσε το Εκκλησιαστικό Σχολείο του St Athan, κέρδισε μια υποτροφία για το Barry County School. Παράλληλα, από κάποια σύμπτωση, άρχισε να δουλεύει στο λιθογραφείο της εφημερίδας "Western Mail" του Κάρντιφ, ενώ τα απογεύματα παρακολουθούσε μαθήματα στο Cardiff School of Art, για το οποίο είχε επίσης κερδίσει υποτροφία. Οι πρώτες αθλητικές γελοιογραφίες του δημοσιεύτηκαν εκείνη την εποχή στο περιοδικό "Football Express" και στη "Western Mail". Το 1920 κέρδισε μια υποτροφία για το Royal College of Art, τη επόμενη χρονιά, όμως, εγκατέλειψε τις σπουδές του για να αναλάβει τη θέση του πολιτικού γελοιογράφου στη "Western Mail", μετά το θάνατο του J.M. Staniforth. Τρία χρόνια αργότερα επέστρεψε στο Λονδίνο και συνέχισε τις σπουδές του στο Slade School, ενώ συνέχιζε να σκιτσάρει για τη "Western Mail". Το 1927 ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες, και συνέχισε την περιοδεία του στο Βερολίνο και στο Παρίσι, όπου έζησε για ένα διάστημα παρακολουθώντας την Academie Julian, ενώ συνεργαζόταν ελεύθερα με τα περιοδικά "Nash's", "Passing Show", "Strand Magazine", "Good Housekeeping", "London Opinion", "Red Magazine", "Wills' Magazine", "Answers", "Tit-Bits" και αργότερα με το "Life". Ταυτόχρονα, εικονογράφησε διαφημίσεις όπως, μεταξύ άλλων, οι 'Beer is Best', Winsor & Newton, τα τσιγάρα Grey's, οι σούπες Symington, η λεμονάδα Eiffel Tower, τα εσώρουχα Wolsey, κ.ά. Το 1927 άρχισε, επίσης, η συνεργασία του με το περιοδικό "Punch", ως πολιτικός γελοιογράφος, που συνεχίστηκε με πολύ πιο συστηματικό τρόπο μετά το 1937. Τον Νοέμβριο της επόμενης χρονιάς, το 1938, άρχισε η συνεργασία του με τη "Daily Mail". Τα πολιτικά σκίτσα του Illingworth κατά τη διάρκεια του πολέμου προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση και σήμερα θεωρούνται ιστορικά (λέγεται ότι ένα από αυτά βρέθηκε, μαζί με το απόκομμα της εφημερίδας, στα ερείπια της Καγκελαρίας του Χίτλερ). Το 1961 και το 1966 ψηφίστηκε δύο φορές ως CCGB Πολιτικός και Κοινωνικός Γελοιογράφος της Χρονιάς. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της British Cartoonists' Association, καθώς και πρώτος της πρόεδρος. Διατήρησε πάντα χαμηλό προφίλ και υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός ανάμεσα στους συναδέλφους του, ενώ το "κλασικό" στυλ του συγκρίνεται συχνά από τους κριτικούς με τις πρώτες εικονογραφήσεις του Tenniel. Πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου 1979.