Ο Λεονίντ Σόμπολιεφ (1898-1971) γεννήθηκε στο Ιρκούτσκ. Σπούδασε σε Ναυτική Σχολή κι από το 1918 υπηρέτησε στον Ερυθρό Στόλο. Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν πολεμικός ανταποκριτής. Από το 1957 μέχρι το 1970 διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων. Τα πρώτα του διηγήματα δημοσιεύτηκαν το 1926. Κυρίαρχο θέμα στο έργο του είναι το πολεμικό ναυτικό. Τα πιο γνωστά του έργα είναι το μυθιστόρημα "Γενική επιδιόρθωση" (1932), ή συλλογή διηγημάτων "Η ναυτική ψυχή" (1942), πού τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο της ΕΣΣΔ το 1943, καθώς και ή νουβέλα "Η πράσινη ακτίνα" (1954).