Γάλλος ανατολιστής (1653-1713) που γεννήθηκε στο Παρίσι, γιος του μεταφραστή από τα αραβικά στη βασιλική αυλή. Σε νεαρή ηλικία στάλθηκε από το θρόνο στην Ανατολή, και έζησε για δέκα χρόνια στη Συρία, στην Περσία και στην Τουρκία, κατά τη διάρκεια των οποίων έμαθε τις αντίστοιχες γλώσσες, αραβικά, περσικά και τουρκικά, και συγκέντρωσε πολύτιμο υλικό για τα μελλοντικά γραπτά του. Υπηρέτησε, επίσης, για σύντομο διάστημα ως γραμματέας του πρέσβη της Γαλλίας στο Μαρόκο και ως μεταφραστής στην εκστρατεία των Γάλλων κατά της Αλγερίας, και διηύθυνε τις διαπραγματεύσεις της χώρας του με την Τύνιδα και την Τρίπολη. Ως ανταμοιβή για τις γλωσσικές του ικανότητες του το 1692 του ανατέθηκε η έδρα διδασκαλίας των αραβικών στο College de France, στην οποία παρέμεινε ως το θάνατό του. Κυριότερα βιβλία του είναι τα: "Conies turcs" (Παρίσι, 1707), "Les Mille jours" (5 τόμοι, Παρίσι, 1710-1712) και η απόδοση στα γαλλικά του "Zafarnama ή ιστορία του Timur" του Sharaf-uddin ή 'Ali Yazdi', γραμμένου στα 1425, που εκδόθηκε εννέα χρόνια μετά το θάνατό του (4 τόμοι, Παρίσι, 1722).