Γάλλος μυθιστοριογράφος (Nimes, 1907-Παρίσι, 1991). Επηρεασμένος κυρίως από τον Barres στο πρώτο του μυθιστόρημα "Val-de-Grace" (1930), έγινε γνωστός μετά τον Πόλεμο με το μυθιστόρημα "Hussards" ("Ουσάροι"). Τα μυθιστορήματά του "ανάλαφρα" και γρήγορα, ("Les Etonnements de Guillaume Francoeur", 1935-1942 ; "L' Amour vagabond", 1949), διαπραγματεύονται τις αξίες της νεότητας, της φιλίας, της ελευθερίας και του γούστου, καθώς και της περιφρόνησής τους από την κοινωνία. Ασχολήθηκε, επίσης, με τα ιστορικά απομνημονεύματα στα βιβλία του "Le Livre de raison d'un roi fou", 1947, και "Le Songe de l'empereur", 1952, πάνω στον αυτοκράτορα Ιουλιανό τον Παραβάτη.(Πηγή: Larousse, www.larousse.fr)